Dziś Sąd Rejonowy Poznań –Grunwald i Jeżyce w osobie SSR Bartosza Gaudena, po przeprowadzeniu 1 rozprawy, na której przesłuchał kredytobiorców i oddalił wniosek o przesłuchanie 3 świadków banku, wydał wyrok wstępny, którym uznał roszczenie kredytobiorców przeciwko Santander Bank Polska (dawny Kredyt Bank) za usprawiedliwione co do zasady. W ustnych motywach sąd wskazał, że:

– klauzule indeksacyjne są abuzywne i nie wiążą kredytobiorców,

– kwoty zapłacone przez kredytobiorców na podstawie klauzul indeksacyjnych stanowią nadpłatę kredytu,

– umową wiąże strony w pozostałym nieabuzywnym zakresie (kredyt w PLN + LIBOR).

Sprawa jest o tyle nietypowa, że sąd zdecydował się skorzystać z niezwykle rzadko stosowanej instytucji wyroku wstępnego.

Zgodnie z art. 318 kpc :

§ 1. Sąd, uznając roszczenie za usprawiedliwione w zasadzie, może wydać wyrok wstępny tylko co do samej zasady, co do spornej zaś wysokości żądania – zarządzić bądź dalszą rozprawę, bądź jej odroczenie.

§ 2. W razie zarządzenia dalszej rozprawy, wyrok co do wysokości żądania, jak również rozstrzygnięcie co do kosztów może zapaść dopiero po uprawomocnieniu się wyroku wstępnego.

Dzięki temu sąd mógł wydać wyrok przesądzający rację kredytobiorców już po pierwszej rozprawie, pozostawiając kwestię wyliczenia wysokości roszczenia, a co za tym idzie powołania biegłego sądowego, na etap po rozpatrzeniu ewentualnej apelacji banku.

Sprawę prowadzi r. pr. Adam Złotnik (sygn. akt I C 255/20)